Polski Fiat 125p

Polski Fiat 125p został wprowadzony do produkcji w 1967 roku jako następca modelu Warszawa 223/224. Produkowany był w fabryce FSO w Warszawie na podstawie licencji firmy Fiat, a po jej wygaśnięciu w 1983 roku nazwa została zmieniona na FSO 125p. Samochód dostępny był początkowo wyłącznie jako 4-drzwiowy sedan. W 1972 roku do oferty dołączyła odmiana kombi, a trzy lata później pick-up. Przez cały okres produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, a najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, oznaczanego jako MR’75. Zmieniono wówczas zauważalnie wygląd przedniej i tylnej części nadwozia oraz wnętrze. Produkcje potocznie nazywanego w Polsce Dużego Fiata zakończono w 1991 roku.

Drugi numer serii Samochody PRL wydawnictwa Hachette zgodnie z oczekiwaniami zawiera model Polskiego Fiata 125p w skali 1:24. Udało mi się go znaleźć stacjonarnie, jednak do punktu, który wcześniej otrzymał 3 Polonezy, Fiat dotarł tylko jeden, co sugeruje, że nakład może być zmniejszony lub rozprowadzony po większej ilości lokalizacji. Sam model mimo, że jest całkiem w porządku, na tle Poloneza nie sprawia aż tak dobrego wrażenia. Poziom montażu jest podobny, jednak np. światła z tyłu namalowane na chromowanych elementach plastikowych zaburzają ostateczny odbiór. Warto wspomnieć, że model w skali 1:43 wydany w kolekcji Kultowych Aut PRL-u ma światła tylne znacznie lepiej wykonane, a stanowiąca osobny element tylna ściana modelu 1:24 sugeruje powiązania tych dwóch miniatur. Zastrzerzenia można mieć również do przedniej tablicy rejestracyjnej umieszczonej na zderzaku, a nie pod nim. Pozostałe detale wydają się trzymać poziom Poloneza z pierwszego numeru, dzięki czemu 125p w 1:24 stanowi mimo swoich słabości interesujący model.

Reklamy

Holden VE Commodore Garth Tander 2011 International V8 Supercars Championship

Australijskie wyścigi stanowiące kontunuację rozgrywanego od 1960 Australian Touring Car Championship od roku 2011 przyjęły nazwę International V8 Supercars Championship, zastępując dotychczas używane V8 Supercar Championship Series. W Holden Racing Team kierowcami głównego zespołu byli Garth Tander i James Courtney, natomiast skład podległego Walkinshaw Racing ograniczono do jednego auta, w którym znalazł się Fabian Coulthard. Mistrzostwa rozpoczęły się 10 lutego na Bliskim Wschodzie na torze Yas Marina Circuit w Abu Zabi, a zakończyły się 4 grudnia na torze Homebush Street Circuit w Australii. Po 28 wyścigach sezonu rozegranych podczas 15 weekendów wyścigowych Holden Racing Team znalazł się na 4 miejscu w klasyfikacji zespołów. Garth Tander ponownie był 5, a James Courtney ukończył mistrzostwa na 10 miejscu. Największym sukcesem sezonu dla zespołu była wygrana w wyścigu 2011 Supercheap Auto Bathurst 1000. Zwyciężyła wówczas z przewagą 0,3 s załoga Garth Tander / Nick Percat.

Mając do wyboru oba auta Holden Racing Team z sezonu 2011 zdecydowałem się na to, którym jeździł Garth Tander. Szczerze mówiąc malowanie z tego sezonu bardzo mi się podoba i nie wykluczam dokupienia również auta drugiego kierowcy, którego malowanie jest identyczne.

FSO Polonez 1500 1978

FSO Polonez produkowany był przez Fabrykę Samochodów Osobowych w Warszawie od 3 maja 1978 roku do 22 kwietnia 2002 roku. Powstał jako następca Polskiego Fiata 125p, jednak oba modele były produkowane równolegle do 1991 roku. Przez cały okres produkcji samochód przeszedł kilka większych modernizacji, z których największa nastapiła w 1991 wraz z wprowadzeniem wersji Caro z mocno odświeżomnym nadwoziem. Produkcję zawieszono 22 kwietnia 2002 roku i ostatecznie już nigdy jej nie wznowiono.

Szczerze mówiąc spodziewałem się wydania w Polsce modeli aut PRL-u w skali 1:24, jednak mimo to sporym zaskoczeniem było dziś dla mnie zobaczenie Poloneza w tej skali w witrynie kiosku. Jak zwykle pierwszy numer był w promocyjnej cenie, więc nie było się nad czym zastanawiać. Model przygotowany dla wydawnictwa Hachette przedstawia Poloneza z pierwszych lat produkcji czyli tzw. „Borewicza”. Wykonany jest bardzo ładnie i czysto. Kolor jest zdecydowanie blady co postarałem się uzyskać również na zdjęciach. W kolejnych numerach mają ukazać się wspomniany Polski Fiat 125p oraz Warszawa M-20. Model Poloneza w 1:24 stanowi ciekawą alternatywę dla osób, które tak jak ja zrezygnowały ze składania modelu w skali 1:8, ale nadal chciałyby czegoś ładniejszego niż wydane dotąd 1:43 🙂

Holden VE Commodore Will Davison 2010 V8 Supercar Championship Series

Na sezon 2010 V8 Supercar Championship Series podstawowy skład kierowców zespołu Holden Racing Team pozostał niezmieniony. Kierowcami głównej ekipy pozostali więc Will Davison i Garth Tander. Do dyspozycji kierowców pozostawał Holden VE Commodore. Po zdobytym w 2009 roku mistrzostwie wśród zespołów, sezon 2010 okazał się znacznie mniej udany i zakończony na 7. miejscu. Will Davison, który w poprzednim roku był 2. tym razem znalazł się na odległym 22. miejscu w klasyfikacji kierowców. Garth Tander w porównaniu do roku poprzedniego spadł w klasyfikacji tylko o dwie pozycje, zajmując tym samym 5. miejsce. Po nieudanym sezonie Will Davison opuścił zespół i przeniósł się do Ford Performance Racing, a jego miejsce zajął mistrz sezonu 2010, James Courtney.

Tak jak wspomniałem w poprzednim wpisie, to właśnie model auta zespołu Holden Racing Team był pierwszym Holdenem w kolekcji, więc w miarę możliwości staram się uzupełniać zbiór o kolejne roczniki aut tego zespołu. Muszę też przyznać, że w większości przypadków ich malowania mi się podobają, tak jak ma to miejsce tym razem. Dzięki uprzejmości sprzedającego jeszcze w marcu poprzedniego roku udało się dobrać całkiem dobrze złożony egzemplarz modelu auta Willa Davisona, dzięki czemu prezentuje się bardzo dobrze i nie odbiega jakością od posiadanych VE Commodore zespołu Holden Racing Team z poprzednich sezonów.

Holden VS Commodore Mark Skaife 1998 Australian Touring Car Championship

Na sezon 1998 Australian Touring Car Championship do zespołu Holden Racing Team powrócił Craig Lowndes, a drugim kierowcą został Mark Skaife. Zespół rozpoczął sezon wraz z używanym dotąd VS Commodore, jednak w trakcie sezonu Lowndes otrzymał konstrukcje opartą na zupełnie nowym VT Commodore. Nowy model otrzymał również startujący wraz z HRT w dwóch wyścigach Greg Murphy, natomiast Mark Skaife przez cały rok korzystał z VS Commodore. Sezon okazał się zdecydowanie udany dla zespołu. Lowndes zdobył swój drugi tytuł mistrzowski, a Skaife po trzech słabszych sezonach tym razem był trzeci.

Model z dzisiejszego wpisu był u mnie już od dawna jako pierwszy Holden w mojej kolekcji. Wydaje mi się, że dotarł do mnie pod koniec roku 2012 i zdążył pojawić się już na blogu przy okazji wpisów na temat modeli z 1995 i 1996 roku.

Dzięki pomocy w zakupie podobnego modelu dla znajomego zorientowałem się, że zinc pest pojawił się w mojej kolekcji. Spodziewałem się kiedyś tego doświadczyć, jednak nie spodziewałem się tego po modelu od Biante. Model dla znajomego dotarł już w kawałkach.






Mój egzemplarz zaczynał mieć w tym momencie widoczne mikropeknięcia, głównie w przedniej części odlewu.



Zmartwiłem się, że zinc pest pojawił się akurat w tym modelu. Z czasem pomyślałem, że świetnie byłoby zachować go w jakimś stopniu. Zakupu innego egzemplarza nawet nie rozważałem, bo skoro dwa modele doświadczyły tego problemu to równie dobrze może dotyczyć to całej reszty wydanej w tym samym czasie. Pomyślałem o skopiowaniu oryginalnego odlewu nadwozia i odlaniu go w żywicy.Tego zadania podjęło się Resin Labor, a odlewy okazały się bardzo dobre, dzięki czemu model złożony z wstępnie tylko przyłożonych elementów oryginału prezentuje się już bardzo dobrze. Odlewy są na tyle dokładne, że widoczne są na nich wszystkie reklamy, a nawet odcięcia oryginalnego malowania, co spodobało mi się na tyle, że finalnie rozważam poskładanie tego modelu całkowicie bez malowania, jako swego rodzaju pamiątkę po pierwszym w kolekcji Holdenie.