Alfa Romeo 2000 GTAm Rob Slotemaker ETCC 1970

Europejskie Mistrzostwa Samochodów Turystycznych organizowane przez FIA od roku 1963 nosiły nazwę European Touring Car Challenge. Od sezonu 1970 nazwę zmieniono na European Touring Car Championship i przetrwała ona do pierwszego rozwiązania serii po sezonie 1988. W 1970 stawka pojazdów podzielona była na 3 dywizje w zależności od pojemności silnika. Dywizja 3 stanowiła auta o najwyższej pojemności silników (powyżej 1600 cm3). W 1970 w tej klasie największą konkurencje stanowiły auta BMW i Alfa Romeo. Alfa Romeo pojawiła się z modelem 2000 GTAm z czterocylindrowym silnikiem rzędowym z podwójnym wałkiem rozrządu w głowicy (DOHC) o pojemności 1985 cm3 o mocy ok. 205 KM.
W sezonie 1970 ETCC wyścigi rozegrano na 9. torach, ale podczas 4. rund podzielono stawkę na 2 oddzielne wyścigi w zależności od dywizji w jakiej startowały pojazdy. Było tak również 30 sierpnia podczas przedostatniej eliminacji sezonu na torze Zandvoort w Holandii, gdzie dywizja 1 wystartowała w oddzielnym wyścigu. Wyścig o dystansie 300 km dla dywizji 2 i 3 zwyciężył Gianluigi Picchi w 2000 GTAm, po starcie z 5. miejsca. Drugie miejsce zajął Carlo Facetti w takim samym aucie. Miejsca 3 i 4 zajęli kierowcy BMW 2002 TI. Na 5. miejscu z 1. okrążeniem straty znalazł się startujący z 13. pozycji Rob Slotemaker w 2000 GTAm zespołu Racing Team Transavia Holland. W klasyfikacji generalnej sezonu wśród kierowców zwyciężył Toine Hezemans startujący w zespole Autodelta S.p.A. za kierownicą 2000 GTAm. Zwycięstwo wśród producentów trafiło do BMW, które wyprzedziło Alfe Romeo o 3 punkty.

Do zakupu 2000 GTAm przymierzałem się wiele razy. Na początku przyglądałem się gazetowemu wydaniu z 24-godzinnego wyścigu na torze Spa-Francorchamps, jednak z czasem przestały się pojawiać, a jednocześnie pomyślałem o tym, żeby rozejrzeć się za M4. Model tego producenta pojawiał się ostatnio w dobrych cenach, więc zdecydowałem się kupić przy najbliższej okazji, po tym jak już dwa razy mi wcześniej umknął. Niektóre rozwiązania, takie jak fototrawione wycieraczki czy reflektory bez widocznych mocowań, są w nim naprawdę świetne, natomiast w takich miejscach jak tylne światła czy niespasowane szyby boczne wypada nieco gorzej, tworząc jednak mimo to udaną całość.

Reklamy

Ford Sierra RS 500 Cosworth Steve Soper/Klaus Ludwig ETCC 1988

Europejskie Wyścigi Samochodów Turystycznych (European Touring Car Championship – ETCC) organizowane były przez FIA od roku 1963. Serie zakończono po sezonie 1988. Powróciła pod taką samą nazwą na 4 lata w roku 2000, by od sezonu 2005 zostać zastąpiona przez Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (World Touring Car Championship – WTCC). W Europie od tego momentu organizowany jest puchar European Touring Car Cup. W 1988 roku odbyło się 11 wyścigów. Główną siłę w tym sezonie stanowiły samochody BMW M3 i Ford Sierra RS 500. Do klasyfikacji końcowej wliczało się 7 najlepszych rezultatów. Mistrzem wśród kierowców został w ten sposób Roberto Ravaglia z BMW, a mistrzostwo konstruktorów trafiło do Forda.

Model Sierry od AutoArt od dłuższego już czasu chciałem mieć. Najpierw dotyczyło to cywilnej Sierry Cosworth, jednak z czasem bardziej wyścigowej. Producent, podobnie jak w przypadku BMW 635 CSi, nie przypisał swojego modelu do konkretnego wyścigu ani serii wyścigowej. Bazując jednak na załodze auta w składzie Steve Soper/Klaus Ludwig oraz numerze startowym samochodu, model odpowiada w tych kwestiach czterem wyścigom sezonu 1988 ETCC. Są to wygrane Jarama 4 Hours, GP Nürburgring i GP Nogaro oraz nieukończone 500 km Vallelunga. Steve Soper w tym sezonie został ze stratą 7 punktów wicemistrzem, natomiast Klaus Ludwig znalazł się na 4. miejscu w klasyfikacji kierowców. Model od AutoArt zaskoczył mnie świetnymi zawiasami przedniej maski, które są oddzielnym elementem, przez co znacznie lepiej wyglądają niż zawiasy odlane razem z maską. Poza topornie wyglądającymi zapięciami tylnej klapy ciężko jest się do czegokolwiek przyczepić, bo reszta detali na tle PMA prezentuje się zdecydowanie lepiej.

Model AutoArt w porównaniu z PMA jest mniejszy, podobnie jak w przypadku konfrontacji CLK DTM tych producentów. W przypadku Sierry różnica jest jednak minimalna.

W ten sposób kończymy prezentację modeli z 2016 i możemy przejść do tegorocznych 🙂