Europejskie Mistrzostwa Samochodów Turystycznych organizowane przez FIA od roku 1963 nosiły nazwę European Touring Car Challenge. Od sezonu 1970 nazwę zmieniono na European Touring Car Championship i przetrwała ona do pierwszego rozwiązania serii po sezonie 1988. W 1970 stawka pojazdów podzielona była na 3 dywizje w zależności od pojemności silnika. Dywizja 3 stanowiła auta o najwyższej pojemności silników (powyżej 1600 cm3). W 1970 w tej klasie największą konkurencje stanowiły auta BMW i Alfa Romeo. Alfa Romeo pojawiła się z modelem 2000 GTAm z czterocylindrowym silnikiem rzędowym z podwójnym wałkiem rozrządu w głowicy (DOHC) o pojemności 1985 cm3 o mocy ok. 205 KM.
W sezonie 1970 ETCC wyścigi rozegrano na 9. torach, ale podczas 4. rund podzielono stawkę na 2 oddzielne wyścigi w zależności od dywizji w jakiej startowały pojazdy. Było tak również 30 sierpnia podczas przedostatniej eliminacji sezonu na torze Zandvoort w Holandii, gdzie dywizja 1 wystartowała w oddzielnym wyścigu. Wyścig o dystansie 300 km dla dywizji 2 i 3 zwyciężył Gianluigi Picchi w 2000 GTAm, po starcie z 5. miejsca. Drugie miejsce zajął Carlo Facetti w takim samym aucie. Miejsca 3 i 4 zajęli kierowcy BMW 2002 TI. Na 5. miejscu z 1. okrążeniem straty znalazł się startujący z 13. pozycji Rob Slotemaker w 2000 GTAm zespołu Racing Team Transavia Holland. W klasyfikacji generalnej sezonu wśród kierowców zwyciężył Toine Hezemans startujący w zespole Autodelta S.p.A. za kierownicą 2000 GTAm. Zwycięstwo wśród producentów trafiło do BMW, które wyprzedziło Alfe Romeo o 3 punkty.
Do zakupu 2000 GTAm przymierzałem się wiele razy. Na początku przyglądałem się gazetowemu wydaniu z 24-godzinnego wyścigu na torze Spa-Francorchamps, jednak z czasem przestały się pojawiać, a jednocześnie pomyślałem o tym, żeby rozejrzeć się za M4. Model tego producenta pojawiał się ostatnio w dobrych cenach, więc zdecydowałem się kupić przy najbliższej okazji, po tym jak już dwa razy mi wcześniej umknął. Niektóre rozwiązania, takie jak fototrawione wycieraczki czy reflektory bez widocznych mocowań, są w nim naprawdę świetne, natomiast w takich miejscach jak tylne światła czy niespasowane szyby boczne wypada nieco gorzej, tworząc jednak mimo to udaną całość.
Kategoria: ETCC
Ford Sierra RS 500 Cosworth Steve Soper/Klaus Ludwig ETCC 1988
Europejskie Wyścigi Samochodów Turystycznych (European Touring Car Championship – ETCC) organizowane były przez FIA od roku 1963. Serie zakończono po sezonie 1988. Powróciła pod taką samą nazwą na 4 lata w roku 2000, by od sezonu 2005 zostać zastąpiona przez Mistrzostwa Świata Samochodów Turystycznych (World Touring Car Championship – WTCC). W Europie od tego momentu organizowany jest puchar European Touring Car Cup. W 1988 roku odbyło się 11 wyścigów. Główną siłę w tym sezonie stanowiły samochody BMW M3 i Ford Sierra RS 500. Do klasyfikacji końcowej wliczało się 7 najlepszych rezultatów. Mistrzem wśród kierowców został w ten sposób Roberto Ravaglia z BMW, a mistrzostwo konstruktorów trafiło do Forda.
Model Sierry od AutoArt od dłuższego już czasu chciałem mieć. Najpierw dotyczyło to cywilnej Sierry Cosworth, jednak z czasem bardziej wyścigowej. Producent, podobnie jak w przypadku BMW 635 CSi, nie przypisał swojego modelu do konkretnego wyścigu ani serii wyścigowej. Bazując jednak na załodze auta w składzie Steve Soper/Klaus Ludwig oraz numerze startowym samochodu, model odpowiada w tych kwestiach czterem wyścigom sezonu 1988 ETCC. Są to wygrane Jarama 4 Hours, GP Nürburgring i GP Nogaro oraz nieukończone 500 km Vallelunga. Steve Soper w tym sezonie został ze stratą 7 punktów wicemistrzem, natomiast Klaus Ludwig znalazł się na 4. miejscu w klasyfikacji kierowców. Model od AutoArt zaskoczył mnie świetnymi zawiasami przedniej maski, które są oddzielnym elementem, przez co znacznie lepiej wyglądają niż zawiasy odlane razem z maską. Poza topornie wyglądającymi zapięciami tylnej klapy ciężko jest się do czegokolwiek przyczepić, bo reszta detali na tle PMA prezentuje się zdecydowanie lepiej.
Model AutoArt w porównaniu z PMA jest mniejszy, podobnie jak w przypadku konfrontacji CLK DTM tych producentów. W przypadku Sierry różnica jest jednak minimalna.
W ten sposób kończymy prezentację modeli z 2016 i możemy przejść do tegorocznych 🙂