Alpine A470 Nelson Panciatici / Pierre Ragues / André Negrão 24h Le Mans 2017

W sezonie 2017 FIA World Endurance Championship zespół Signatech Alpine Matmut korzystał z modelu Alpine A470. Model spełniający nowe regulacje FIA i ACO LMP2 był w zasadzie przemianowanym prototypem Oreca 07, dzięki czemu zespół kontynuował udaną współpracę z francuskim producentem. Sezon 2016, w którym wykorzystywano Alpine A460 (Oreca 05) zakończył się zdobyciem tytułu FIA Endurance Trophy dla zespołów LMP2 oraz wygraną w wyścigu 24h Le Mans w klasie LMP2. W sezonie 2017 zespół wystawiał we wszystkich wyścigach World Endurance Championship tylko jedno auto, jednak w trzech wyścigach wystartowały dwa auta zespołu. Jednym z tych wyścigów było 24h Le Mans gdzie przygotowano Alpine A470 z nr #35 dla załogi Nelson Panciatici / Pierre Ragues / André Negrão oraz #36 dla załogi Romain Dumas / Gustavo Menezes / Matthew Rao. Wyścig zakończył się wygraną Porsche 919 klasy LMP1, jednak na kolejnych miejscach znalazły się już auta klasy LMP2. Drugie i trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej (1 i 2 w klasie LMP2) zajęły auta Oreca 07 zespołu Jackie Chan DC Racing, natomiast na kolejnej pozycji znalazła się załoga Alpine A470 z numerem #35. Załoga drugiego auta zespołu Signatech Alpine Matmut zakończyła zmagania na 10 pozycji w klasyfikacji generalnej i 8 w klasie LMP2. W klasyfikacji Endurance Trophy dla zespołów LMP2 tym razem Signatech Alpine Matmut znalazło się na 3 miejscu.

Gdy pojawiła się w sklepach w atrakcyjnych cenach większa ilość modeli różnych Alpine od Spark, zdecydowałem się właśnie na A470 z numerem #35 z wyścigu 24h Le Mans z 2017 roku i jestem z tego zakupu bardzo zadowolony, gdyż jest to jeden z tych modeli, gdzie jakość i ilość detali robi sporą różnicę na jego korzyść.

Audi RS 5 Nico Müller DTM 2015

W sezonie 2015 Deutsche Tourenwagen Masters (DTM) kierowcy otrzymali stałe numery na czas trwania kariery startów w tej serii. Mistrzostwa przyjęły system podobny do tego znanego wcześniej z F1 i MotoGP, gdzie kierowcy wybierali dowolny dostępny numer z puli 2-99, a numer 1 był zarezerwowany dla aktualnego mistrza serii. W sezonie 2015 seria powróciła również do zarzuconego po sezonie 2002 formatu rozgrywania w czasie weekendu dwóch wyścigów. Sezon zaczął się 2 maja na torze Hockenheim, a zakończył się 18 października na tym samym torze po 18 wyścigach. W trzecim weekendzie sezonu, na torze Norisring, wprowadzono system balastu oparty na wynikach uzyskanych w poprzednim wyścigu. Nominalna waga aut została ustalona na 1120 kg, a zakres zależny od wydajności ustalony w granicach 1105 – 1140 kg. W sezonie 2015 współpracę z zespołem Audi Sport Team Rosberg kontynuował Nico Müller, którego partnerem zespołowym pozostał Jamie Green. Nico Müller punktował zaledwie w 6 wyścigach, uzyskując łącznie 26 punktów i 21. miejsce w klasyfikacji kierowców, a Jamie Green z dorobkiem 150 punktów został wicemistrzem i tym samym najlepszym kierowcą Audi. Punkty kierowców pozwoliły Audi Sport Team Rosberg na zdobycie 5. miejsca w klasyfikacji zespołów. Audi różnicą 7 punktów przegrało obronę tytułu mistrzowskiego w klasyfikacji producentów na rzecz BMW.

Pomimo, że DTM to jedna z tych serii, które śledzę ze szczególną uwagą to Audi RS 5 DTM Nico Müllera absolutnie nie zapadło mi w pamięci. Pomimo to zdecydowałem się na zakup, gdyż zbyt długo zwlekałem zastanawiając się nad drugim z wystawionych RS 5 DTM i gdy już się zdecydowałem okazało się, że ktoś mnie ubiegł. Malowanie i cena prezentowanego modelu były zachęcające i myślę, że był to wówczas dobry wybór, tylko trochę szkoda, że najprawdopodobniej dokładnie ten sam model, który pierwotnie chciałem kupić, został niedawno wystawiony w licytacji, której poza dodaniem do obserwowanych całkowicie się nie przyglądałem i cena końcowa okazała się o około połowę niższa. Zakupione RS 5 DTM od Spark prezentuje się świetnie, jednak wydanie salonowe ma drobne niedociągnięcia, jak chociażby roztapiająca się farba na jednej z felg, a właściwie jej nadmiar znajdujący się na oponie. Poza tym i jednym nie najlepiej wklejonym reflektorem nie widzę dosłownie żadnych niedociągnięć pomimo dużej ilości detali. Zaskoczyła mnie też płyta umieszczona na podłodze, która jest metalowa.